بیماری های باقلا-قسمت 3

کرم برگخوار چغندرقند (Beet Armyworm) بیماری مشترک یونجه، باقلا و ذرت

 

خسارت توسط لارو برگخوار چغندرقند ایجاد می شود. این حشره در مناطق گرمتر آسیا، آفریقا، قاره آمریکا و اروپا و همچنین در گلخانه های با آب و هوای خنک تر قادر به ادامه زندگی است و گسترش می یابد. آنها محصولات مختلفی از جمله پنبه، چغندرقند، ذرت و یونجه را مورد حمله قرار می دهند. پروانه های بالغ دارای رنگ خاکستری مایل به قهوه ای هستند. بال های جلویی به رنگ قهوه ای و خاکستری و به صورت لکه با یک الگوی نامنظم هستند که یک لکه لوبیایی شکل روشن در وسط آنها می باشد. بال های عقب به رنگ خاکستری یا سفید است که یک خط تیره نزدیک به حاشیه بال ها قابل مشاهده می باشد. ماده ها تخم ها را به صورت گروهی در سطح زیرین برگ ها می گذارند که این تخم ها با موهای سفید یا خاکستری رنگ پوشانده می شوند. لاروهای جوان به رنگ قهوه ای مایل به سبز و دارای نوارهای طولی تیره در پشتشان هستند. لارو بالغ سبز رنگ است، و در هر طرف آن یک نوار زرد مشخص و در پشت آنها یک نوار پهن سبز مایل به زرد وجود دارد.

کنترل ارگانیک

روش اصلی و مهم برای کاهش جمعیت کرم برگخوار چغندر، افزایش دشمنان طبیعی است. سنک های گل، مورچه ها، زنبورهای انگلی، زنبور براکون، مگس ها و عنکبوت ها به تخم یا لارو این آفت حمله می کنند. قارچ آنتوموپاتوژنیک، باکتری باسیلوس، ویروس ها، نماتدها، لاروها و حشرات بالغ برگخوار چغندر را آلوده می کنند. حشره کش های گیاهی بر پایه نیم، علف لیمو و زنجبیل تازه نیز در کنترل این آفت موثر هستند. همچنین با محلول پاشی روغن پنبه دانه  5 درصد می توان تخم و لاروهای جوان را کنترل کرد. از تله های فرمونی به منظور ایجاد اختلال در جفت گیری و مهار یا از بین بردن تولید مثل نیز می توان استفاده کرد.

کنترل شیمیایی

مدیریت تلفیقی آفات به همراه اقدامات پیشگیرانه و کنترل بیولوژِیکی همواره بهترین را برای کنترل آفات و بیماری هاست. حشره کش ها به دلیل اینکه می توانند حشرات مفید و دشمنان طبیعی کرم برگخوار چغند را از بین ببرند توصیه نمی شوند، چون این عمل به نوبه خود می تواند منجر به شیوع این آفت شود. علاوه بر این، این حشره ظرفیت بالایی برای ایجاد مقاومت در برابر بسیاری از مواد شیمایی از خود نشان داده است.

یونجه

کرم برگخوار چغندر در مزرعه یونجه به صورت یک آفت مهم مطرح نیست و در صورت نیاز به مبارزه شیمیایی از سم فوزالن 35
% به میزان 2 تا 3 در هزار می توان استفاده کرد.

باقلا

کرم برگخوار در مزرعه باقلا خسارت زیادی وارد نمی کند، اما در صورت نیاز به مبارزه شیمیایی می توان از دیازینون 60
% به میزان  2 در هزار و یا تیودیکارب 80% به میزان یک در هزار استفاده کرد.

ذرت

برای کنترل شیمیایی کرم برگخوار در مزرعه ذرت می توان با مشاهده آثار علائم خسارت این آفت از حشره کش فوزالن 35% استفاده کرد.

اقدامات لازم جهت جلوگیری از بروز بیماری

 

 

کرم غوزه Cottom Bollworm (هلیوتس یا کرم میوه گوجه فرنگی یا کرم بلال) بیماری مشترک باقلا، گوجه فرنگی

آفت کرم غوزه یک آفت مشترک در بین بسیاری از گیاهان است. شب پره ها به رنگ قهوه ای روشن هستند و یا بالهای باز به 3 تا 4 سانتیمتر می رسند. آنها معمولا دارای بال های جلویی زرد تا نارنجی یا قهوه ای و با خال هایی با نقش های تیره تر هستند. بال های عقبی آن ها مایل به سفید با رگبال های تیره است و دارای لکه های کشیده در قسمت های عقبی آن هستند. ماده ها تخم های گرد و مایل به سفید خود را بصورت انفرادی و یا دسته ای بر روی گل ها و یا سطح برگ ها و عمدتا در قسمت های بالایی کانوپی قرار می دهند. لاروها بسته به دوره سنی، به رنگ زیتونی تا قرمزمایل به قهوه ای تیره هستند. بدن آنها دارای خال هایی کوچک و سر سیاه هستند. همزمان با رشد لاروها، خطوط و نوارهایی در امتداد پشت و پهلوهای آنها ظاهر می شود. پس از بلوغ، لاروها در خاک به شفیره تبدیل می شوند. جمعیت این آفت معمولا در دوره میوه دهی، تولید غلاف و ظهور غوزه به اوج خود می رسد و کاهش شدید در میزان محصول را باعث می شوند.

کنترل ارگانیک

گوجه فرنگی، باقلا و ذرت

از حشره کش میکروبی بر پایه باکتری تولید شده توسط شرکت های مختلف تجاری برای کنترل بیولوژیک این آفت به خصوص در سنین پایین لاروی در سطح وسیع می توان استفاده کرد. از آنجایی که نور خورشید باعث از بین رفتن این باکتری می شود، بهترین زمان کاربرد آن بعد از ظهر است که شدت نور خورشید کاهش می یابد. زنبورهای پارازیت براکون پارازیت کننده لارو و همچنین تریکوگراما پارازیت کننده تخم آفت را می توان در ساعات اولیه روز در مزرعه رهاسازی کرد. استفاده از این زنبورها در سطح وسیع نتایج خوبی داشته است. کاربرد حشره کش زیستی برای کنترل لاروها موثر می باشد.  ترکیبات گیاهی نظیر روغن نیم، عصاره دانه های نیم ، عصاره فلفل یا سیر نیز می تواند بصورت محلول پاشی و در دوره تشکیل جوانه ها مورد استفاده قرار گیرند. استفاده از تله های فرمونی جهت ردیابی وتعیین زمان مبارزه توصیه می شود.

کنترل شیمیایی

 کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. استفاده از حشره کش های انتخابی برای از بین بردن این آفت کرم غوزه، بدون آسیب رساندن به سایر حشرات مفید، بهترین گزینه هستند. در صورت ردیابی حشره بالغ در سطح مزرعه باید بلافاصله از سموم شیمیایی استفاده شود.

گوجه فرنگی

سموم تری کلروفن 80 %، ایندوکساکارب 15%، پیریدالیل 50%، کروموفنوزاید 5%، فلوبن دیامید 20% و یا آلفاسایپرمترین+ تفلوبنزورون 15% برای کنترل آفت کرم غوزه مناسب می باشند.

باقلا

استفاده از سموم ایندوکساکارب 15% به میزان 0.2 در هزار، پیریدالیل 50% به میزان 0.2 در هزار و لوفنورون 5% به میزان 400 میلی لیتر در هکتار یا  2 در هزار با پایه آب 200 لیتر در هکتار قابل توصیه می باشند.

ذرت

سموم فوزالن 35% و تیودیکارب 80% برای کنترل آفت کرم غوزه قابل توصیه می باشد. زمان سمپاشی هنگامی است که اکثر تخم ها تفریخ شده و لاروها وارد بلال نشده باشند.

روش هایی به منظور پیشگیری در برابر بیماری

 

 

کرم های طوقه بر (Cutworms) بیماری مشترک باقلا و ذرت

کرم های طوقه بر زمستان را به صورت لارو کامل در عمق 10 سانتیمتری خاک به سر می برند و در بهار در یک لانه گلی داخل خاک در عمق حدود 6 سانتیمتری به شفیره تبدیل می شوند. حشرات کامل فروردین و اردیبهشت ماه ظاهرمی شوند. حشرات ماده تخم ها را تک تک و یا در دستجات 2 تا 8 تایی در سطح زیرین برگ قرار می دهند. این آفات در مناطق مختلف کشور 2 تا 4 نسل دارند ولی خسارت اصلی توسط لاروهای نسل اول روی بوته های جوان ایجاد می شوند.

کنترل ارگانیک

کرم های طوقه بر دشمنان زیادی از جمله زنبورهای انگلی، مگس ها و شکارچیانی مانند ملخ دارند. حشره کش های زیستی کنترل موثری بر جمعیت آفت دارند.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید.

ذرت

در اوایل فصل رشد و در صورت وجود کرم های طوقه بر در مزرعه، می توان از حشره کش دیازینون 60 % استفاده کرد. با توجه به فعالیت شبانه لارو این آفت، بهتر است که محلولپاشی پس از غروب آفتاب صورت گیرد. همچنین طعمه گذاری با کلرپیریفوس 5% در عصر و غروب به خصوص برای کنترل زمستانه که لاروها درشت هستند در کنترل آفت موثر می باشد. برای تهیه طعمه مسموم باید 100 کیلوگرم سبوس گندم + 50 لیتر آب + 3 تا 5 کیلوگرم کلرپیریفوس 5% را با هم مخلوط کرده و در سطح مزرعه و اطراف بوته های آلوده شده در سطح یک هکتار پخش می شود.

باقلا

استفاده از حشره کش تبوفنوزاید 20% برای کنترل این آفت مناسب می باشد.

اقدامات لازم جهت جلوگیری از بیماری کرم های طوقه بر

ذرت و باقلا