بیماری های جو بخش اول

بیماری اسکالد جو

 

نام بیماری: اسکالد جو

نام انگلیسی: Barley Scald

نام علمی: Rhynchosporium secalis

به طور خلاصه

علائم

علائم بیماری اسکالد (کچلی) جو در اوایل فصل بهار بیشتر به صورت لکه های بیضی شکل به رنگ سفید خاکستری با حاشیه قهوه ای تیره روی پهنک و غلاف برگ مشاهده می گردد. اندازه لکه ها در ابتدای ظهور و مراحل پیشرفته متفاوت بوده و از حدود 0.5 تا 2 سانتیمتر می رسد. این لکه ها بوسیله رگبرگ ها محدود نمی شوند و در شرایط مساعد باعث انهدام کامل برگ می گردند. اگر آلودگی تا مرحله شیری شدن دانه ها ادامه یابد خوشه ها نیز مورد حمله قرار می گیرند.

علت ها

قارچ عامل این بیماری می باشد، بذر یا بقایای گیاهی منبع اصلی آلودگی اولیه می باشند. دمای 16 درجه سانتیگراد خاک برای آلوده کردن کولئوپتیل مناسب و در بالاتر از 22 درجه سانتیگراد آلودگی بسیار کاهش پیدا می کند. این قارچ فقط روی لکه های مرطوب که بافت آنها نکروزه شده است اسپورتولید می کند. در دمای 10 درجه سانتیگراد و 72 ساعت رطوبت، حداکثر اسپور تولید می شود. رطوبت، برای آزاد شدن اسپورها از لکه ها ضروریست و بیشتر اسپورها با قطرات باران پخش می شوند. بعد از خوشه دهی، دما به 27 تا 30 درجه سانتیگراد می رسد که به مقدار زیاد موجب محدود شدن آلودگی ثانویه می گردد.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری ارائه نشده است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذرها با ایمازالیل 5% می تواند بیماری را کنترل نماید.

اقدامات پیشگیرانه

 

بیماری زنگ قهوه ای جو

 

نام بیماری: زنگ قهوه ای جو

نام انگلیسی: Brown Rust of Barley

نام علمی: Puccinia hordei

 به طور خلاصه

  علائم

اولین علائم بیماری زنگ قهوه ای جو در اواخر زمستان تا بهار به صورت جوش های کوچک دایره ای به رنگ قهوه ای نارنجی ظاهر می شود که در سطح فوقانی برگ ها پراکنده شده اند. این جوش ها حاوی اسپورهایی هستند که باعث ایجاد بیماری در جو می شوند. گاهی اوقات این جوش ها روی ساقه ها، غلاف برگ ها و خوشه ها نیز ایجاد می شوند. اغلب هاله ای زرد یا سبز آنها را احاطه کرده است. در اواخر فصل بهار یا اوایل تابستان جوش های کوچک سیاه به تدریج در زیر برگ ها ایجاد می شوند. این جوش های جدید حاوی اسپورهایی هستند که بر روی بقایای گیاهی و یا میزبان های دیگر زنده می مانند تا چرخه بیماری را مجددا آغاز نمایند.

علت ها

علایم بیماری زنگ قهوه ای جو توسط قارچ Puccinia hordei ایجاد می شود. قارچ عامل بیماری تنها می تواند بر روی گیاهان زنده رشد کند. این قارچ در تابستان بر روی پنجه ها و یا میزبان واسط مانند زنده می ماند. هوای گرم همراه با رطوبت بالا و بارندگی های مکرر باعث پیشرفت بیماری می شود و بادهای خشک روزانه به انتقال اسپور کمک می کند. خسارت شدید زنگ قهوه ای جو عمدتا در اواخر فصل اتفاق می افتد، به خصوص اگز میزان زیادی از کود ازته استفاده شده باشد. گیاهانی که زودتر کاشته می شوند نسبت به محصولاتی که دیرتر کاشته می شوند، به خصوص زمانیکه که شب ها گرم می باشد، بیشتر آلوده می شوند. با این حال، در صورت استفاده از قارچکش ها، زنگ قهوه ای جو به ندرت ایجاد مشکل می کند.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری گزارش نشده است.

کنترل شیمیایی

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. به محض مشاهده علائم بیماری زنگ نواری غلات می توان از قارچکش های سایپروکونازول 10%، تبوکونازول 25% (فولیکور)، فلوتریافول 12.5% (ایمپکت)، پروپیکونازول 25% (تیلت)، سایپروکونازول + پروپیکونازول 33% (آرتیا)، فلوزیلازول + کاربندازیم 37.5% (آلرت)، اسپيروكسامين + تبوكونازول + ترياديمنول 46% (فالکن)، آزوکسی استروبین + سایپروکونازول 28% (آميستار اكسترا)، اپوکسی کونازول + تیوفانات متیل 49.7% (رکس دو)، پروپيكونازول + فلوكساپيروكساد + پيراكلواستروبين 35.5% (اینوور) و تبوکونازول 40% (تاید تبو) استفاده کرد.

اقدامات پیشگیرانه

 

بیماری ارگوت جو

 

نام بیماری : ارگوت

نام انگلیسی: Ergot

نام علمی: Claviceps purpurea

به طور خلاصه

علائم

اولین علائم بیماری ارگوت غلات مشاهده عسلک در مرحله گلدهی می باشد. تخمدان آلوده متورم شده و شبیه استروما می شود. سطح آنها با یک لایه سطحی از کنیدیوفور متراکم درهم تنیده پوشانده می شود. استروما عسلک خارج می کند که حاوی کنیدیوم های چسبناک یا قطرات مایل به رنگ زرد می باشند. حشرات به سمت این ترشحات جذب شده و در خوشه آلوده بوضوح تجمع کرده از آنها تغذیه می کنند. استروما بشکل قابل توجهی بزرگ شده اسکلروت شاخی شکل به رنگ ارغوانی تا سیاه بوجود می آورد که در هر خوشه تعدا یک یا بیشتر دانه ها جایگزین می شود. ضمن رشد گیاه جو، ارگوت اغلب از گلچه بیرون زده و تا 4 برابر اندازه معمول دانه بزرگ می شود. اسکلروت های سالم و یا خرد شده براحتی بین بذور خرمن کوبی شده مشاهده می گردند. بذور آلوده به جهت مضر و خطرناک بودن آنها برای انسان و حیوانات کیفیت خود را از دست داده و جذب بازار نمی شود.

علت ها

عامل این بیماری به گروهی از قارچ های جنس Claviceps تعلق دارد، که مهم ترین آنها  Claviceps purpurea می باشد. اسکلروت ها در خاک برای مدت حدود یکسال بقای خود را حفظ می کنند. در شرایط خشک برای چندین سال باقی می مانند. در نواحی گرمسیری، و نواحی با زمستان های معتدل مرطوب، فقط برای چند ماه باقی می مانند. اسکلروت های موجود در خاک یا کشت شده با بذر در بهار و اوایل تابستان جوانه زده و تولید استروما و آسکوسپور می کنند. هر دوی آسکسپورو کنیدیوم می توانند نقش اینوکلوم اولیه را برای ایجاد آلودگی در گلچه داشته باشند. آسکوسپورگرسهای وحشی را آلوده کرده و کنیدیوم گلچه های گرس به عنوان اینوکلوم اولیه برای آلوده کردن جو عمل می کند. آسکوسپورها با باد یا قطرات باران پخش شده و آنهایی که روی کلاله گل یا سایر بافت های گل قرار می گیرد جوانه زده و در 24 ساعت داخل تخمدان نفوذ می کند. در مدت 5 روز کنیدیوم در سطح تخمدان تشکیل شده و به عنوان کنیدیوم های ثانویه عمل می کند. کنیدیوم ثانویه به طریقه تماس، قطرات باران و حشرات به سایر گلچه ها منتشر می شوند. سرانجام، تخمدان ها متورم و پیچیده بیشتر بزرگ شده و بتدریج از پایه تا انتها به اسکلروت تبدیل می شود.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری ارائه نشده است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. تا کنون سازمان حفظ نباتات کشور برای بیماری ارگوت، قارچ کشی را تایید نکرده است.

اقدامات پیشگیرانه

اگر در بخش های کناری مزرعه شدت بیماری بیشتر است بایستی جداگانه برداشت شده و از بین برود