بیماری های ذرت بخش 3

نام بیماری: سوختگی جنوبی ذرت

نام انگلیسی:  Southern Leaf Blight

نام علمی: Cochliobolus heterostrophus

به طور خلاصه

علائم

علائم بیماری سوختگی جنوبی ذرت با توجه به قدرت بیمارگر، رقم گیاه و شرایط محیطی تفاوت های اندکی دارد. در ابتدا علائم به صورت لکه های الماسی شکل تا کشیده به رنگ برنزه با حاشیه های قهوه ای در برگ های پایینی گیاه ظاهر می شود و سپس به آرامی به سمت برگ های جوانتر حرکت می کند. اندازه لکه ها متفاوت بوده و رگبرگ ها را نیز در بر می گیرد. لکه ها ممکن است در ارقام حساس به هم پیوسته و باعث ایجاد سوختگی های بزرگ بر روی برگ ها شود. بدشکلی محور بلال و ایجاد یک پوشش مایل به خاکستری نیز ممکن است در مراحل نهایی بیماری دیده شود. خسارت بر روی برگ ها می تواند منجر به پژمردگی گیاه، شکستن ساقه ها و افتادگی گیاه شود.

علت ها

بیماری سوختگی (بلایت) جنوبی ذرت توسط قارچ Cochliobolus heterostrophus یا Bipolaris maydis ایجاد می شود. این قارچ در بقایای گیاهی موجود درخاک بقا می یابد. اسپورهای تولید شده توسط این قارچ از طریق باد و برخورد قطرات باران به گیاهان دیگر انتقال می یابد. در این حالت، قارچ جوانه زنی کرده و چرخه زندگی (از زمان ایجاد آلودگی تا تولید اسپورهای جدید) خود را ظرف 72 ساعت تکمیل می کند. توسعه قارچ و فرایند آلودگی با آب و هوای مرطوب، نم روی برگ و درجه حرارت بین 22 تا 30 درجه سانتیگراد تسهیل می یابد. آسیب هایی که به برگ وارد می شود باعث کاهش میزان تولید در گیاه می شود و اگر بیماری در اوایل فصل رخ دهد می تواند باعث کاهش عملکرد گردد.

کنترل ارگانیک

کنترل بیولوژیک با استفاده از قارچ های رقابتی Trichoderma atroviride SG3403 بطور موفقیت آمیز علیه این بیماری استفاده شده است. با این وجود، برای تایید کارایی این روش در شرایط مزرعه، نیاز به آزمایشات مزرعه ای می باشد.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. قارچکش ها در مراحل ابتدایی بیماری برای ذرت توصیه می شوند، مانند ضدعفونی بذر با کاربوکسین تیرام 75% به میزان 2.5 در هزار و کاربرد سه تا چهار مرتبه قارچکش مانکوزب 80% به میزان 1.5 در هزار از موقعی که ذرت ها در حدود 50 سانتیمتر ارتفاع دارند تا موقع تشکیل سنبله ماده، در مناطق تولید بذر قبل از اپیدمی بیماری توصیه می گردد.

اقدامات پیشگیرانه

 

نام بیماری: سوختگی شمالی ذرت

نام انگلیسی: Northern Leaf Blight

نام علمی Setosphaeria turcica

به طور خلاصه

علائم

علائم بیماری سوختگی شمالی ذرت ابتدا به شکل لکه های آبسوخته کوچک و بیضوی بر روی برگ های پایینی گیاه ظاهر می شود. با پیشرفت بیماری، علائم در قسمت های بالایی گیاه نیز نمایان می شود. لکه های قدیمی تر به آرامی برنزه شده و به شکل سیگار در می آیند. در این حالت لکه ها نکروز شده و خال های تیره مشخصی دارند. همچنین حاشیه این لکه ها آبسوخته و به رنگ سبز کمرنگ در می آید. این لکه ها در ادامه به هم پیوسته و بخش اعظم برگ و ساقه گیاه را در بر می گیرند و ممکن است موجب مرگ و افتادن ساقه ذرت شوند. اگر بیماری در زمان توسعه دانه ها به بخش های بالایی گیاه گسترش یابد، می تواند سبب کاهش شدید عملکرد (بیش از 70 درصد) گردد.

 

علت ها

قارچ عامل بیماری سوختگی شمالی ذرت Setospheria turcica  بوده که در خاک و بقایای گیاهی زمستان گذرانی می کند. بارندگی، شبنم شبانه، رطوبت بالا و دمای متعادل شرایط بهینه ای را برای انتشار این بیماری فراهم می کند. این قارچ در ابتدا از طریق باد و قطرات باران از خاک بر روی برگ های پایینی گیاهان ذرت جوان انتقال می یابد. شرایط بارانی و عملیات کشاورزی نامناسب، انتشار این بیماری را به دیگر گیاهان و مزارع اطراف تسهیل می کند. دمای بین 19 تا 27 درجه سانتیگراد در طول فصل رشد گیاه، شرایط بهینه را برای این قارچ مهیا می سازد. وجود رطوبت در سطح به مدت 6 تا 18 ساعت نیز برای این قارچ ضروری است. یکی دیگر از میزبان های مورد علاقه این قارچ، سورگوم است.

کنترل ارگانیک

استفاده از قارچ کش های زیستی بر پایه قارچ Trichoderma harzianum یا باکتری Bacillus subtilis در مراحل مختلف به منظور کاهش خطر آلودگی به بیماری بلایت شمالی ذرت می تواند موثر باشد. استفاده از محلول های گوگرد نیز موثر است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه عملیات زراعی دقیق در کنترل این بیماری توصیه می گردد. قارچکش ها در مراحل ابتدایی بیماری برای ذرت توصیه می شوند، مانند ضدعفونی بذر با کاربوکسین تیرام 75% به میزان 2.5 در هزار و کاربرد قارچکش مانکوزب 80% به میزان 1.5 در هزار به محض ظهور اولین لکه های بیماری .

اقدامات پیشگیرانه

 

 

نام بیماری: سفیدک داخلی ذرت

نام انگلیسی: Downy Mihdew of Maize

نام علمی:  Sclerophthora macrospora

به طور خلاصه

علائم

علائم بیماری سفیدک داخلی ذرت شامل رگه های کلروتیک، ابلقی شدن، کوتولگی، بدشکلی خوشه ها و تاسل ها و پنجه زنی زیاد می باشد. معمولا پنجه زنی زیاد (6 تا 10 پنجه در هر گیاه)، تاخوردگی و خمیدگی برگ های بالایی در ابتدای بیماری مشاهده می شود. مشخص ترین علایم بیماری، شاخ و برگی شدن کامل یا بخشی از تاسل است که با ادامه این روند تاسل شبیه ساختار برگ مانند می شود. برگ های گیاهانی که به شدت آلوده شده اند اغلب باریک، نوار مانند و چرمی هستند. کاهش رشد و نوارهای کلروتیک روی برگ ها از جمله سایر علایم شایع بیماری است. کوتولگی شدید و بد شکلی بوته ها، پیچیدگی، لوله شدن، ضخیم، ناهموار و چرمی شدن و بالاخره کمرنگ و مات شدن برگ ها را ایجاد می کند. رگبرگ ها کمی متورم شده و اغلب در امتداد آنها یک نوار کلروتیک مشاهده می شود.

علت ها

عامل بیماری سفیدک داخلی ذرت، قارچ Sclerophthora macrospora می باشد. حداقل 9 گونه قارچی متعلق به سه جنس Sclerophthora، Peronosclerospora و Sclerospora در ذرت ایجاد بیماری می کند. منبع اولیه آلودگی در ذرت ناشی از اسپورهای تولید شده توسط میزبانان آلوده مجاور نیشکر یا گونه های حساس علف هرز در زمانی که گیاه ذرت کمتر از 4 هفته از سبز شدن آن ها می گذرد، می باشد. اسپورهای این قارچ بیشتر توسط باد و باران پخش می شود. تولید اسپور نیاز به دمای شبانه بین 21 تا 26 درجه سانتیگراد با رطوبت آزاد دارد. باد سبب پراکندگی عامل بیماری زای سفیدک داخلیذرت در بین مزارع در یک منطقه جغرافیایی می شود. اسپور ها از طریق روزنه ها به گیاه وارد شده و در مزوفیل تولید میسلیوم می کنند. اگرچه عامل بیماری زا در بذر نیز وجود دارد، اما ثابت شده است که وقتی بذر کمتر از 14 درصد رطوبت داشته باشد، گیاه آاوده تولید نمی کند.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک موثر برای این بیماری گزارش نشده است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذور با سموم سیستمیک نظیر کاربوکسین تیرام 75% به میزان 2 تا 2.5 در هزار می تواند در کاهش بیماری موثر باشد. گرچه سمپاشی بوته های جوان با سموم متالاکسیل و یا فوزتیل آلومینیوم نیز باعث کاهش چشمگیر علائم بیماری می شود.

اقدامات پیشگیرانه