بیماری های جو

نام بیماری: اسکالد جو

نام انگلیسی: Barley Scald

نام علمی: Rhynchosporium secalis

 

به طور خلاصه

علائم

علائم بیماری اسکالد (کچلی) جو در اوایل فصل بهار بیشتر به صورت لکه های بیضی شکل به رنگ سفید خاکستری با حاشیه قهوه ای تیره روی پهنک و غلاف برگ مشاهده می گردد. اندازه لکه ها در ابتدای ظهور و مراحل پیشرفته متفاوت بوده و از حدود 0.5 تا 2 سانتیمتر می رسد. این لکه ها بوسیله رگبرگ ها محدود نمی شوند و در شرایط مساعد باعث انهدام کامل برگ می گردند. اگر آلودگی تا مرحله شیری شدن دانه ها ادامه یابد خوشه ها نیز مورد حمله قرار می گیرند.

علت ها

قارچ عامل این بیماری می باشد، بذر یا بقایای گیاهی منبع اصلی آلودگی اولیه می باشند. دمای 16 درجه سانتیگراد خاک برای آلوده کردن کولئوپتیل مناسب و در بالاتر از 22 درجه سانتیگراد آلودگی بسیار کاهش پیدا می کند. این قارچ فقط روی لکه های مرطوب که بافت آنها نکروزه شده است اسپورتولید می کند. در دمای 10 درجه سانتیگراد و 72 ساعت رطوبت، حداکثر اسپور تولید می شود. رطوبت، برای آزاد شدن اسپورها از لکه ها ضروریست و بیشتر اسپورها با قطرات باران پخش می شوند. بعد از خوشه دهی، دما به 27 تا 30 درجه سانتیگراد می رسد که به مقدار زیاد موجب محدود شدن آلودگی ثانویه می گردد.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری ارائه نشده است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذرها با ایمازالیل 5% می تواند بیماری را کنترل نماید.

اقدامات پیشگیرانه

 

نام بیماری: زنگ قهوه ای جو

نام انگلیسی: Brown Rust of Barley

نام علمی: Puccinia hordei

 

به طور خلاصه

  علائم

اولین علائم بیماری زنگ قهوه ای جو در اواخر زمستان تا بهار به صورت جوش های کوچک دایره ای به رنگ قهوه ای نارنجی ظاهر می شود که در سطح فوقانی برگ ها پراکنده شده اند. این جوش ها حاوی اسپورهایی هستند که باعث ایجاد بیماری در جو می شوند. گاهی اوقات این جوش ها روی ساقه ها، غلاف برگ ها و خوشه ها نیز ایجاد می شوند. اغلب هاله ای زرد یا سبز آنها را احاطه کرده است. در اواخر فصل بهار یا اوایل تابستان جوش های کوچک سیاه به تدریج در زیر برگ ها ایجاد می شوند. این جوش های جدید حاوی اسپورهایی هستند که بر روی بقایای گیاهی و یا میزبان های دیگر زنده می مانند تا چرخه بیماری را مجددا آغاز نمایند.

علت ها

علایم بیماری زنگ قهوه ای جو توسط قارچ Puccinia hordei ایجاد می شود. قارچ عامل بیماری تنها می تواند بر روی گیاهان زنده رشد کند. این قارچ در تابستان بر روی پنجه ها و یا میزبان واسط مانند زنده می ماند. هوای گرم همراه با رطوبت بالا و بارندگی های مکرر باعث پیشرفت بیماری می شود و بادهای خشک روزانه به انتقال اسپور کمک می کند. خسارت شدید زنگ قهوه ای جو عمدتا در اواخر فصل اتفاق می افتد، به خصوص اگز میزان زیادی از کود ازته استفاده شده باشد. گیاهانی که زودتر کاشته می شوند نسبت به محصولاتی که دیرتر کاشته می شوند، به خصوص زمانیکه که شب ها گرم می باشد، بیشتر آلوده می شوند. با این حال، در صورت استفاده از قارچکش ها، زنگ قهوه ای جو به ندرت ایجاد مشکل می کند.

کنترل ارگانیک

تا کنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری گزارش نشده است.

کنترل شیمیایی

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. به محض مشاهده علائم بیماری زنگ نواری غلات می توان از قارچکش های سایپروکونازول 10%، تبوکونازول 25% (فولیکور)، فلوتریافول 12.5% (ایمپکت)، پروپیکونازول 25% (تیلت)، سایپروکونازول + پروپیکونازول 33% (آرتیا)، فلوزیلازول + کاربندازیم 37.5% (آلرت)، اسپيروكسامين + تبوكونازول + ترياديمنول 46% (فالکن)، آزوکسی استروبین + سایپروکونازول 28% (آميستار اكسترا)، اپوکسی کونازول + تیوفانات متیل 49.7% (رکس دو)، پروپيكونازول + فلوكساپيروكساد + پيراكلواستروبين 35.5% (اینوور) و تبوکونازول 40% (تاید تبو) استفاده کرد.

اقدامات پیشگیرانه

 

 

نام بیماری: کوتولگی زرد جو

نام انگلیسی: Barley Yellow Dwarf

نام علمی: BYDV

 

به طور خلاصه

علائم

در گیاهان آلوده به بیماری کوتولگی زرد جو، بافت های سبز حاشیه برگ معمولا در انتها یا در سطح پهنک برگ های مسن تر بطور غیر منظم تغییر رنگ می یابند. نواحی تغییر رنگ یافته معمولا به رنگ زرد روشن درآمده ولی گاهی به رنگ قرمز یا ارغوانی نیز مشاهده می شوند. لکه ها بتدریج بزرگتر شده و در سطح برگ به سمت ساقه پیشروی می نمایند. معمولا بافت های نزدیک به رگبرگ اصلی برگ دیرتر از سایر نواحی برگ زرد می شوند. برگ های جوان غالبا تغییرات رنگی خاصی بروز نمی دهند مگر آنکه آلودگی خیلی دیرهنگام رخ داده باشد که در چنین مواردی معمولا فقط برگ پرچم تغییر رنگ می یابد. علاوه بر تغییر رنگ، بدلیل کاهش رشد طولی بافت میانگره ها، گیاهان آلوده رشدشان متوقف شده یا کوتوله می گردند. گاهی در گیاهان آلوده طول برگها کوتاه شده و علائم پیچیدگی در آنها مشاهده می شود و در برخی موارد دندانه های عمیقی در حاشیه برگ ها تشکیل می شود. در آلودگی های شدید، ممکن است سنبله ظاهر نشده یا تعداد پنجه کاهش یافته، سنبلچه ها عقیم شده یا فرایند رسیدگی دانه و پر شدن آن مختل گردد.

علت ها

حداقل 25 گونه شته در طبیعت قادر به انتقال ویروس های عامل کوتولگی زرد جو به روش پایا می باشند. هر چقدرتعداد بیشتری شته روی گیاه جو تغذیه نموده و باعث انتقال آلودگی شوند، زمان لازم برای ظهور علائم نیز کوتاه تر، علائم شدیدتر و میزان خسارت بیشتر خواهد شد. ویروس از طریق بذر قابل انتقال نمی باشد. این ویروس ها علاوه بر جو قادر به ایجاد آلودگی در 150 گونه گیاهی دیگر در خانواده غلات می باشند. معمولا فصولی که دمای هوا خنک بوده و بارش کافی برای رشد گرامینه ها فراهم باشد، شرایط مساعدی برای افزایش جمعیت شته هاو شیوع بیماری کوتولگی زرد جو بوجود خواهد آمد. این شرایط معمولا در فصل بهار بیشتر رخ می دهد. آلودگی پاییزه بیشتر در سال هایی که پاییز نسبتا گرم و زمستان ملایم باشد یا در شرایطی که کشت جو در پاییز زودتر از حد معمول متعارف انجام شده باشد، رخ می دهد.

کنترل ارگانیک

کنترل مستقیم ویروس امکان پذیر نمی باشد. حشرات مفیدی مانند کفشدوزک های شکارگر، بالتوری ها، سوسک های سرباز و زنبورهای پارازیتوئید از جمله عوامل مهم برای کنترل جمعیت شته ها هستند. این دشمنان طبیعی حشرات مکنده را در شرایط مزرعه به خوبی کنترل خواهند کرد. در صورت آلودگی ملایم، از یک محلول رقیق صابون با خاصیت حشره کشی یا محلول های تهیه شده از روغن های گیاهی مانند روغن نیم استفاده کنید.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک را همیشه در نظر داشته باشید. برای کنترل بیماری کوتولگی زرد جو بایستی عامل انتقال ویروس را که شته ها هستند کنترل کرد.

اقدامات پیشگیرانه