نکات مورد توجه در کشت صیفی جات 2

هندوانه

هندوانه خیلی حساس به سرما بوده و برای رشد و نمو خود احتیاج به فصل گرم و طولانی دارد. بر خلاف بسیاری از محصولات دیگر، گل های موجود در گیاهان هندوانه نمی توانند به خودی خود به میوه تبدیل شوند. بنابراین راه اندازی کندوی مصنوعی در مزرعه هندوانه ایده خوبی است. در صورت عدم آب کافی در مرحله تشکیل میوه تا برداشت، میوه ها بد شکل و سوختگی گلگاه افزایش می یابد. نیتروژن و آب زیاد به خصوص در زمان تشکیل میوه ممکن است باعث ایجاد حفره خالی در مرکز میوه و بی مزه شدن میوه گردد. هندوانه در خاک های عمیق حاصلخیز و با زهکشی مناسب رشد می کند. بهترین نتیجه را زمانی می دهد که در خاک شنی یا لومی شنی رشد کند. در هنگام کاشت هندوانه توجه به تناوب زراعی مهم است زیرا کشت مداوم همان محصول در همان مزرعه منجر به از دست دادن مواد مغذی خاک، عملکرد ضعیف و ایجاد بیماری می شود. در صورتیکه خاک اسیدی باشد منجر به خراب شدن بذر هندوانه می شود. همچنین در مناطق سردسیر بعد از سپری شدن سرما هندوانه کشت می گردد. از آنجایی که هندوانه محصول فصل گرم است، برای تولید میوه به آفتاب کافی و هوای خشک نیاز دارد.

هویج

هویج از محصولات فصل سرد و یک گیاه دو ساله است که ریشه آن خوراکی بوده و در سال دوم به گل رفته و تولید بذر می کند. وقتی نهال های هویج به طول 5/2 تا 3 سانتیمتر هستند می توانید اقدام به تنک کردن کنید. وجین علف های هرز تا زمانی که هویج 5 سانتی متر بلندتر نشده باشد توصیه می شود. آبیاری بیش از حد هویج باعث ایجاد ترک خوردگی در ریشه ی هویج و در نتیجه باعث کاهش کیفیت و بازارپسندی و گسترش بیماری های ریشه ای می گردد.

هویج بیشترین رشد را در خاک هایی با بافت سبک، لومی و لومی شنی با عمق زیاد دارد. زمین کاشت هویج باید دارای زهکشی مناسب باشد. هویج زمین های شنی و سبک را که از نظر مواد غذایی غنی باشند و حاوی رس باشند، بر سایر خاک ها ترجیح می دهد. خاک هویج باید بدون سنگ ریزه و به خوبی آماده شده باشد، چون منجر به منشعب شدن ریشه خواهد شد. هویج جزء گیاهان فصل خنک می باشد، بنابراین آب و هوای معتدل و خنک را می پسندد. هویج در دو نوبت بهاره و پاییزه کشت می شود.

پیاز

پیاز یک گیاه دو ساله مقاوم به سرما است اما معمولا به عنوان یک محصول یک ساله پرورش می یابد. پیازها در شکل، اندازه و رنگ های متنوعی هستند. کشاورزان بطور کلی پیاز را از طریق بذر و نشا کشت می کنند. بسته به مدت زمان رشد واریته پیاز و شرایط آب وهوایی، کشاورزان می توانند 3 دوره پیاز در سال کشت کنند. در زمان کشت، پوشش های مالچ را در اطراف و بین گیاهان قرار دهید تا علف های هرز را از بین ببرد و رطوبت را در خود نگه دارد. خاک باید مرطوب باشد تا ریشه های کم عمق بتوانند آب را جذب کنند. کودها نیتروژن را هر چند هفته یکبار برای افزایش سایز پیاز بکار ببرید و زمانی که فرآیند غده دهی شروع شد، کوددهی را متوقف کنید. در هنگام برداشت، ریشه ها باید بریده و قسمت های بالای آن نیز باید تا 3 سانتی متر بریده شوند. غده ها بایستی چند هفته قبل از نگهداری در انبار خشک شوند. غده ها در انبار در دمای 5 تا 10 درجه سانتی گراد در کیسه های نایلونی نگهداری شوند. علاوه براین، پیاز را در کنار سیب یا گلابی نگهداری نکنید. بهترین خاک برای کشت آن خاک های لومی عمیق با زهکشی خوب، ظرفیت نگهداری رطوبت و مواد آلی کافی است. پیاز به آفتاب و زهکشی فراوان نیاز دارد. گیاه پیاز بر روی پشته هایی که حداقل 10 سانتی متر ارتفاع دارند به خوبی رشد می کند. پیاز یک محصول منطقه معتدل است اما می تواند در طیف وسیعی از شرایط آب وهوایی معتدل تا گرمسیری رشد کند. بهترین عملکرد را می توان در هوای معتدل و بدون سرما و گرما و بارندگی بیش از حد به دست آورد. گیاه پیاز برای رشد رویشی به دمای پایین و طول روز کوتاه نیاز دارد در حالی که در مرحله بلوغ غده به دمای بالاتر و طول روز بلند نیاز دارد.

کاهو

کاهو به آبیاری زیادی احتیاج دارد. لذا هیچ وقت نباید در معرض تنش خشکی قرار بگیرد. بهترین روش آبیاری کاهو، روش سطحی می باشد. آبیاری بارانی به دلیل بالا بردن رطوبت در سطح برگ ها و جمع شدن آب در پیچ های کاهو و گسترش سفیدک، بیماری های قارچی، گندیدگی برگ ها و آفتاب سوختگی توصیه نمی شود. علف های هرز مزرعه را باید قبل از کشت کاهو از بین برد. کاهو را می توان در انواع خاک ها کشت کرد، اما در خاک لومی سبک با زهکشی مناسب بیشترین عملکرد را خواهد داشت. خاک های نیمه سنگین همراه با مواد هوموسی که نفوذپذیر بوده و دارای ظرفیت نگه داری بالای آب می باشد، نیز برای گیاه مناسب هستند. کاهو در نواحی معتدل سرد و تا اندازه ای مرطوب بیشترین عملکرد را خواهد داشت. دمای محیط پرورش کاهو باید روزها بین 16 تا 18 و شب ها بین 10 تا 12 درجه سانتیگراد باشد.

کلم قمری

کلم قمری گیاهی علفی و یکساله از دسته صیفی جات و از خانواده کلم است که یک محصول فصل خنک است و در فصل  بهار یا پاییز رشد می کند. قسمت مصرفی این گیاه قسمتی از ساقه آن می باشد که به صورت کروی شکل و گوشتی بر روی خاک قرار می گیرد. مرتبا علف های هرز را از فاصله ردیف ها از بین ببرید تا کلم بتواند به قدر کافی رشد نماید.  عمل تنک کردن را در زمانی که ارتفاع بوته به حدود 20 سانتی متر رسید انجام دهید به طوری که فاصله بوته ها از هم حدود 15 تا 20 سانتی متر شود. بذر کلم قمری از زمان کاشت به آبیاری منظمی نیاز دارد، آب زیاد یکباره می تواند به گیاه خسارت وارد نماید. باید دقت نمود که در زمان آبیاری، آب بر روی برگ های محصول پاشیده نشود زیرا در اینصورت محصول دچار پوسیدگی می شود. آبیاری پس از یک دوره خشک و طولانی باعث ترکیدگی ساقه خوراکی می شود. اگر در مزرعه تاخیر رخ دهد به طوری که زمین بیش از حد خشک گردد، موجب خشبی و نامرغوب شدن کلم خواهد شد. رشد کلم قمری در خاک های لومی و حاوی مواد آلی، عالی می باشد. آب و هوای مورد نیاز کلم قمری شبیه کلم پیچ است ولی این کلم نسبت به سرما و خشکی و گرما مقاوم تر است و در برابر شرایط نامساعد آب و هوا و تغییرات درجه حرارت، سازگارتر و بردبارتر می باشد. در آب و هوای معتدل، از بهار تا اواخر تابستان، می توان نسبت به کاشت آن اقدام نمود. کاشت کلم در آب و هوای گرم را در بهار و پاییز انجام می دهند.

کلم پیچ

کلم به دلیل سازگاری آب و هوایی و ارزش غذایی بالا به طور وسیعی کشت می شوند. خاک باید قبل از کاشت تا عمق حداقل 45 تا 60 سانتیمتری شخم زده شود. شخم در ادغام بقایای گیاهی با خاک و بهبود بافت خاک کمک می کند. دو هفته قبل از کاشت، خاک باید با بخار ضدعفونی شود تا نمانتدها کنترل گردند. تقسیط و برنامه کوددهی می تواند در به دست آوردن عملکرد بیشتر کمک کند. کلم را می توان مستقیما با بذر یا از طریق نشا کشت کردو تقریبا یک تا دو کیلوکرم بذر در هر هکتار در کشت مستقیم مورد نیاز است. آبیاری بلافاصله پس از کاشت باید انجام شده و هر 8 روز یکبار در خاک های سبک تر آبیاری شود تا اندازه مورد نظر بدست آید. انبار کردن آن در محیط خنک و مرطوب انجام شود. کلم در انواع خاکها قادر به رشد می باشد اما در خاک های لومی و زهکشی خوب رشد می کند. در شرایط با بارندگی زیاد، خاک های شنی به دلیل میزان زهکشی بیشتر مناسب تر هستند. کلم در آب و هوای خنک و مرطوب بهتر رشد می کند. هنگام قرار گرفتن در معرض دمای بالاتر از حد مطلوب، عملکرد می تواند کاهش یابد و کنترل آفات دشوارتر می باشد. آب مورد نیاز آن از 380 تا 500 میلی متر بسته به نوع گیاه متفاوت است. مصرف آب در طول فصل رشد گیاه کلم افزایش می یابد.