نکات مورد توجه در کشت صیفی جات (فلفل دلمه ای، فلفل کشیده، نخود فرنگی ...)
فلفل دلمه ای
- آبیاری و درجه حرارت: متوسط، 20 تا 30 درجه سانتی گراد
- برداشت: 90 تا 150 روز
- pH خاک: 5/5 تا 5/7
در کشت فلفل دلمه ای زهکشی مهم است و بسته به نوع خاک، بسترهای مرتفع ممکن است ضروری باشد. خاک را می توان در پاییز با شخم عمیق آماده کرد. فلفل دلمه ای عموما به شکل نشا کاشته می شود و پس از رفع خطر سرمازدگی کشت می شود. گیاهان بادشکن را در ردیف هایی که خطر آسیب باد وجود دارد، کشت کنید. استفاده از کود مرغی حداقل چهار هفته قبل از کاشت توصیه می شود. فلفل دلمه ای را می توان در انواع مختلفی از خاک کشت کرد، اما در خاک های عمیق، لومی و با زهکشی خوب بهتر رشد می کند. شرایط ایده آل برای رشد فلفل دلمه ای شامل یک موقعیت آفتابی با خاک لومی گرم، در دمای ایده آل 21 تا 29 درجه سانتیگراد است. خاک های بسیار مرطوب می تواند باعث بیماری مرگ گیاهچه ها و کاهش جوانه زنی شود. گلدهی فلفل دلمه ای با طول روز پیوند محکمی دارد. گل ها می توانند خود گرده افشانی کنند. با این حال، در دمای بسیار بالا گرده ها قابلیت فعالیت خود را از دست می دهند و گل ها با موفقیت کمتری گرده افشانی می کنند.
فلفل کشیده
- آبیاری و درجه حرارت: متوسط و 15 تا 35 درجه سانتی گراد
- برداشت: 110 تا 150 روز
- pH خاک: 6 تا 7
هنگام کاشت فلفل خاک باید مرطوب باشد اما نباید آن را بیش از حد آبیاری کرد. فلفل در خاک های حاصلخیز و با زهکشی خوب بهترین رشد را دارد، جایی که حداکثر نور خورشید را دریافت می کند. خاک های لومی شنی با مواد آلی زیاد برای کشت مناسب هستند زیرا خاک به سرعت گرم می شود و به سرعت زهکشی می شود. فلفل تند به دلیل سازگاری در مناطق گرمسیری در آب وهوای گرم نیز به خوبی رشد می کند.
نخود فرنگی
- آبیاری و درجه حرارت: کم، 5 تا 25 درجه سانتی گراد
- برداشت: 65 تا 110 روز
- pH خاک: 6 تا 5/7
نخود فرنگی نیاز آبی پایینی دارد. در خاک های خشک، آبیاری زمین قبل از کاشت نخود فرنگی برای جوانه زنی یکنواخت لازم است. حساس ترین مرحله رشدی در مقابل کم آبی، اواخر گلدهی و اوایل غلاف دهی می باشد و اگر در مناطقی فقط به یک آبیاری تکمیلی نیاز باشد بهتر است که در همین زمان صورت پذیرد. استفده از آبیاری بارانی بهتر از آبیاری شیاری در کشت نخود فرنگی می باشد. نخود فرنگی را در هر نوع زمین به شرطی که مرطوب نباشد می توان کاشت کرد. بهترین خاک برای کشت آن خاک رسی و شنی حاصلخیز می باشد. زمین های کمی اسیدی تا کمی قلیایی برای کاشت نخود فرنگی مناسب است. نخود فرنگی گیاه روز بلند است و باید در روزهای کوتاه کاشته شود. نخود فرنگی به آب و هوا حساس نمی باشد و احتیاج کمتری به گرما دارد و برای رشد، نیاز به دمای خنک دارد و به سرما مقاومت زیادی نشان می دهد.
نعناع
- آبیاری و درجه حرارت: متوسط، 15 تا 30 درجه سانتی گراد
- برداشت: 80 تا 210 روز
- pH خاک: 5 تا 8
نعناع گیاهی علفی چند ساله است که اندام های هوایی آن تحت تاثیر سرمای زمستان از بین می رود، ولی اندام های زیرزمینی زنده بوده و فعالیت کمی دارند. به علت وجود اسانس در پیکر رویشی، نعناع دارای بوی مطبوع و مزه ای کم و بیش تند می باشد. کشت نعناع از دو طریق رویشی و بذرها انجام می شود. آبیاری مناسب نعناع در طول رویش بدلیل سطحی بودن ریشه نعناع بسیار ضروری است. بلافاصله بعد از کاشت آن باید آبیاری صورت گیرد. در ابتدای رشد گیاه هم باید با علف های هرز مبارزه نمود. خاک لومی شنی همراه با ترکیبات هوموسی برای کشت نعناع مناسب بوده است. بطور کلی، خاک های اسیدی و زهکشی شده، خاک های مناسبی برای کشت نعناع می باشند. نعناع را در اکثر نقاط می توان کشت کرد. اما مناطق خیلی سرد برای کشت این گیاه مناسب نیست.
کدوتنبل
- آبیاری و درجه حرارت: متوسط، 15 تا 35 درجه سانتی گراد
- برداشت: 100 تا 150 روز
- pH خاک: 6 تا 5/7
کدوتنبل گیاهی علفی و یکساله است. کودهای حیوانی نقش عمده ای در افزایش عملکرد کدوتنبل دارند. توصیه می شود کود حیوانی کاملا پوسیده و یا کود مرغی فرآوری شده در فصل پاییز قبل از کاشت به زمین اضافه گردد. بذرهای کدو را باید با قارچکش مناسب ضدعفونی کرد، در غیر اینصورت بذرهای آن به سرعت توسط عوامل بیماری زای قارچی آلوده می شوند. کدو تنبل برای رشد به خاک خاصی نیاز ندارد، ولی خاک های با بافت متوسط و غنی از مواد غذایی و همچنین خاک حاوی آهک زمین های مناسبی برای کشت آنها هستند. توصیه می شود کدوتنبل در خاک های قلیایی کشت گردد. بذر کدوتنبل را باید پس از رفع سرما در زمین اصلی کشت کرد، این زمان معمولا بین اوایل فروردین تا نیمه اول اردیبهشت متغیر است.
کدو مسمایی
- آبیاری و درجه حرارت: متوسط، 15 تا 40 درجه سانتی گزاد
- برداشت: 35 تا 65 روز
- pH خاک: 8/5 تا 5/7
هنگام آبیاری نباید آب بر روی برگ ها بریزد زیرا باعث ایجاد کپک پودری در روی برگ ها می شود. می توان بعد از به وجود آمدن گیاهچه ها، برای حفظ رطوبت مقداری مالچ به اطراف آن اضافه کرد که این کار باعث ثابت شدن دمای زمین و باردهی بیشتر خواهد شد. نوسانات رطوبتی و کمبود عناصر غذایی از اصلی ترین دلایل از بین رفتن میوه های کدو می باشد. خاک لومی بهترین خاک برای کشت کدو می باشد زیرا زود گرم می شود و رطوبت را نگه می دارد. خاکی که کدو در آن کشت می شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. آب و هوای خیلی گرم باعث ریختن گل های کد. مسمایی و آب و هوایی خیلی سرد باعث یخ زدگی میوه های آن می شود. بنابراین بهترین زمان کاشت کدو از اواخر فصل بهار تا فصل تابستان می باشد.