در خاک حد مطلوب عنصر بر(B)
بر به عنوان یکی از عناصر ریزمغذی نقش مهمی در دیواره سلول‌های گیاهی و فرآیندهای تولید مثلی مانند گل‌دهی و تشکیل میوه دارد. حد مطلوب عنصر بر در خاک بصورت عمومی حدود ۲ میلی‌گرم در کیلوگرم (ppm) خاک است. توجه شود که تجمع غلظت‌های بالای این عنصر هم سمی بوده و باعث محدودیت رشد و تولید گیاهان می‌شود.
به طور خلاصه
- زرد شدن و ضخیم شدن برگ ها.
- شکنندگی برگ ها و ساقه.
کنترل ارگانیک
دادن کود حیوانی به زمین‌های کشاورزی که خاک آن دارای مقدار کافی از مواد آلی است و ظرفیت نگهداری آب در آن در حد مطلوب می‌باشد.
کنترل شیمیایی
پیشگیری بهترین راه جلوگیری از بروز کمبود بر و سایر مواد مغذی است. بین فصول کشت مختلف از کودها یا اسپری‌هایی که حاوی ترکیبات بر هستند استفاده کنید. میزان توصیه شده کوددهی بور در خاک‌های شنی و اسیدی معادل 1 الی 1.5 کیلوگرم بر در هکتار و در خاک‌های رسی و قلیایی برابر 4 کیلوگرم بر در هکتار است. چنانچه مقدار بر بیش از حد نیاز باشد موجب مسمومیت می‌شود. بنابراین باید میزان بر طوری تنظیم شود که در حداقل میزان مؤثر برای گیاه باشد. البته باید دقت کرد که این مقدار در کشت‌های بعدی کمتر خواهد شد. کاربرد مستقیم عنصر بر سبب آسیب به برگ های گیاهان می شود. بنابراین، بهتر آن است که بور به خاک اضافه شود، برای مثال بوراکس (1.5 گرم در 1 لیتر آب در هر ده روز). در خاک‌های شنی که مستعد آبشویی هستند لازم است که به‌طور مداوم از بر استفاده شود.
اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از کمبود بر عبارتست از:
Ø از خاک‌هایی که pH بالایی دارند یا مقدار رس، آهن یا اکسیدهای آلومینیوم در آنها زیاد است استفاده نکنید.
Ø اجتناب از رطوبت زیاد هوا و رطوبت پایین در خاک.
Ø عدم مصرف بیش از اندازه کود و یا آهک به خاک.
Ø اجتناب از آبیاری بیش از حد.
Ø برای کنترل دقیق سطح مواد مغذی در خاک مزرعه، به‌طور مرتب آزمایش خاک انجام دهید.
حد کفایت مس (Cu) در خاک
مس نقش مهمی در فرایندهای مختلف بیوشیمایی گیاهان و رشد و نمو آنها دارد. ازجمله آنها شرکت در ساختار و فعالیت آنزیم‌های دفاعی در شرایط تنش است.
حدود مطلوب مس در خاک ۱/۵ تا ۲ میلی‌گرم در کیلوگرم خاک است. در مقادیر بالاتر باعث ایجاد سمیت و خسارت به محصول می‌شود