حد کفایت منگنز (Mn) در خاک
فراهمی و جذب این عنصر هم مثل بقیه ریزمغذی‌ها در خاک‌های قلیایی کاهش پیدا می‌کند. در مقادیر کمتر از ۱۰ ppm احتمال کمبود این عنصر در گیاه وجود خواهد داشت.
قابلیت جذب این عنصر نیز به مانند سایر ریزمغذی‌ها در خاک‌هایی با pH بالا، کاهش می‌یابد.
به طور خلاصه
· لکه‌های پراکنده رنگ‌پریده و زرد در بین رگبرگ‌های برگ‌های جوان.
· توسعه نقاط قهوه (نکروزه) در نواحی زرد رنگ برگ.
· در حالت کمبود شدید، گسترش نواحی قهوه‌ای (نکروزه) در سطح برگ و پژمردگی آنها.
کنترل ارگانیک
استفاده از کودها، مالچ‌های ارگانیک و کمپوست برای تعادل‌بخشی به موادمغذی خاک و بهبود pH آن توصیه می‌شود. این مواد دارای عناصر ارگانیک بوده و میزان هوموس خاک و همچنین ظرفیت نگهداری آب در خاک را افزایش می‌دهند و سبب کاهش pH خاک می‌شوند.
کنترل شیمیایی
باتوجه به محصول موردنظر و pH خاک، یک برنامه کوددهی مناسب و متعادل توصیه می‌شود. گیاهان از طریق برگ‌های خود منگنز را بصورت یون (مانند ریشه) جذب می‌کنند. مرسوم‌ترین کود منگنز، سولفات منگنز می‌باشد که از طریق محلول‌پاشی برگ‌ها و یا اضافه کردن به خاک در جبران کمبود منگنز موثر می‌باشد. در شرایطی که pH خاک مطلوب باشد ولی با کمبود منگنز در خاک روبرو باشیم، بهتر است منگنز را روی برگ‌ها محلول‌پاشی کنیم. استفاده صحیح و در مقدار مناسب از منگنز حائز اهمیت می‌باشد.
اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از کمبود منگنز عبارتست از:
Ø تنظیم ((pH اسیدیته خاک به حالت متعادل برای بالا بردن جذب موادمغذی.
Ø زهکشی مناسب زمین و اجتناب از آبیاری بیش از حد.
Ø استفاده از مالچ‌های ارگانیک برای حفظ پایداری رطوبت خاک.
Ø استفاده از برنامه کوددهی مناسب جهت حفظ سلامت گیاه و افزایش محصول.