پتاسیم جزو عناصر پرمصرف است و نقش مهمی در نقل و انتقالات مواد داخل گیاه و افزایش عملکرد دارد.
پتاسیم در آزمونهای خاک بصورت پتاسیم قابل دسترس (P.ava) و با واحد ppm گزارش میشود.
مقدار مطلوب یا کفایت پتاسیم هم مثل بقیه عناصر غذایی بسته به نوع گیاه و مقدار عملکرد متفاوت است. در مقادیر کمتر از حد بحرانیِ این عنصر کاهش عملکرد اتفاق خواهد افتاد.
حد بهینه پتاسیم در آزمایشات خاک، عموما ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیگرم در کیلوگرم (ppm) خاک است. در مقادیر کمتر از ۳۰۰ ppm احتمال کمبود این عنصر در گیاه وجود خواهد داشت.
· زردی برگها که از حاشیه ها شروع می شود.
· رگبرگ های اصلی سبز تیره باقی می مانند.
· وجود پیچ خوردگی در برگ ها.
· کاهش رشد و کوتولگی گیاه.
به منظور جبران پتاسیم خاک، حداقل سالی یکبار مواد آلی را به شکل خاکستر یا مالچ گیاهی به خاک مزرعه اضافه کنید. خاکستر چوب حاوی پتاسیم بالایی می باشد. اضافه کردن آهک به خاک های اسیدی می تواند با کاهش شستشو سبب افزایش میزان پتاسیم در بعضی خاک ها گردد.
کودهای پتاسیمی متنوعی در بازار موجود است که می توان از آنها استفاده نمود. فرمولاسیون پتاسیم در کودها می تواند نقش مهمی در کیفیت و کمیت محصول بازی کند. عمده ترین ترکیب مورد استفاده، کلرور پتاسیم است. سایر کودهای معدنی شامل نیترات پتاسیم، سولفات پتاسیم و مونو پتاسیم فسفات می باشند. پتاسیم باید به عنوان کود پایه در مراحل آماده سازی زمین و سرک در دوره گلدهی گیاهان استفاده شود. استفاده از محلول پاشی بر روی برگها به نظر می رسد که اثر کمتری دارد و ممکن است موجب برگ سوزی شود. استفاده از آزمون خاک روش مناسبی جهت تعیین میزان پتاسیم خاک می باشد.
Ø خاک های اسیدی و قلیایی اغلب منجر به کمبود عناصر میکرو و ماکرو می شوند.
Ø بررسی اسیدیته خاک و افزودن آهک در صورت لزوم برای رسیدن به دامنه مناسب اسیدیته خاک.
Ø کاشت ارقامی که در جذب پتاسیم بهتر عمل می کنند.
Ø استفاده از میزان متعادل کودها تا دسترسی مناسب عناصر برای گیاهان فراهم شود.
Ø افزودن ترکیبات آلی به خاک مزرعه با استفاده از کودهای دامی و مالچ های گیاهی.
Ø آبیاری منظم مزرعه و پرهیز از غرقاب کردن زمین.